16/11/12

pan di ramerino



Οπου υπαρχουν σταφυλια υπαρχουν σταφιδες. Σωστα?  Σωστα! Και οπου υπαρχουν σταφιδες υπαρχουν σταφιδοψωμα. Σωστα? Σωστα!
Αυτο το σταφιδοψωμο με δεντρολιβανο,  μου ηρθε στο μυαλο ξαφνικα διαβαζοντας ενα βιβλιο της Οριανα Φαλλατσι, που ηταν απο την τοσκανη, και που οι ελληνες την γνωριζουμε. Την Φαλλατσι εννοω. Kαι ποιος δεν την γνωριζει δηλαδη.... Ενα βιβλιο, το τελευταιο που εγραψε και που δεν προλαβε να το τελειωσει οπου διηγειται την ιστορια της οικογενειας της απο το 1700 και μετα. Το βιβλιο αρχιζει, στην αρχη ειμαι ακομη!!!! με την ιστορια καποιων προγονων της απο την περιοχη του Κιαντι.  Τελος παντων, διαβαζοντας για την σκληρη τοτε ζωη των αγροτων στην υπεροχη εκεινη περιοχη, και οποιος εχει παει με καταλαβαινει, μου ηρθε ορεξη  να φιαξω κατι πολυ παραδοσιακο, λιτο και απεριττο, οπως εξαλλου συνηθως φιαχνω.
Θυμηθηκα τοτε αυτο το ψωμακι που το εφιαχνε η μαμα μιας συναδελφου πριν πολλα χρονια, απο την τοσκανη και εκεινη, εψαξα και βρηκα την συνταγη  και τα εφιαξα. 
Ειναι πολυ ωραιο σταφιδοψωμο κυριως της περιοχης της  φλωρεντιας και περιχωρα, αν και το βρισκουμε με μικρες παραλλαγες και σε αλλες περιοχες της τοσκανης.  Σταφιδα και δεντρολιβανο (ramerino) το καθιστουν  μυρωδατο και ημιγλυκο. Πολυ νοστιμο.
Παραδοσιακα  φιαχνοταν την  περιοδο πριν το Πασχα, και πουλιοταν στους φουρνους την μεγαλη Πεμπτη, αφου ειχε πρωτα ευλογηθει απο τον παπα της ενοριας.
Τωρα φυσικα, οπως και πολλα αλλα παραδοσιακα παρασκευασματα, τα βρισκουμε ολο τον χρονο.  Αρκει να σκεφτουμε και την ελλαδα για παραδειγμα, που οταν πηγαινω στο σουπερ μαρκετ βρισκω παντα τσουρεκια.
Συστατικα:
Για την ζυμη:
-          500 γρ. αλευρι τυπο ρομπιν χουντ
-          25 γρ. μαγια μπυρας φρεσκια
-          2 dl πολυ χλιαρο νερο
-          8 κουταλιες ελαιολαδο  εξτρα παρθενο
-          100 γρ. σταφιδες
-          2 κουταλια δεντρολιβανο φρεσκο/ ραμερινο
-          2 κουταλια ζαχαρη
-          μισο κουταλακι αλατι
Για το σιροπι:
-          3 κουταλια ζαχαρη
-          2 κουταλια νερο
Για το αλειμα:
-          λαδι
Διαδικασια:
Eτοιμαζουμε την ζυμη με το αλευρι και την μαγια διαλυμενη στο νερο.  Δουλευουμε καλα μεχρι να εχουμε μια ελαστικη ζυμη, σκεπαζουμε και αφηνουμε να φουσκωσει για περιπου 1 ωρα η μεχρι να διπλασιαστει στον ογκο.
Ενω φουσκωνει, ζεσταινουμε το λαδι με τις σταφιδες και το δεντρολιβανο κομμενο κομματακια. Προσοχη, χρειαζεται πολυ χαμηλη φωτια, το ζητουμενο δεν ειναι να τηγανισουμε τις σταφιδες. Προσωπικα αναψα ενα κερακι απο αυτα που χρησιμοποιουμε για να κραταμε ζεστα τα φαγητα, και εβαλα επανω μια σχαρα. Μετα εβαλα επανω στην σχαρα ενα μπρικι με το λαδι τις σταφιδες και το δεντρολιβανο. Οταν ζεσταθει καλα το λαδι, τραβαμε απο την φωτια και αφηνουμε να κρυωσει. Εαν επιθυμουμε, παραλειπουμε αυτην την διαδικασια και προχωραμε στην επομενη.
Παιρνουμε το ζυμαρι,  ριχνουμε μεσα το λαδι  που θα εχει κρυωσει, την ζαχαρη και το αλατι και ζυμωνουμε μεχρι να ενσωματοθουνε ολα τα υλικα.
Φιαχνουμε  μπαλακια βαρους περιπου 80 γραμμαριων  και τα αφηνουμε να φουσκωσουνε στην πλακα ντυμενη με αντικολλητικο χαρτι.
Ετοιμαζουμε το σιροπι με την ζαχαρη και το νερο, και αφου  λειωση η ζαχαρη  σε χαμηλη φωτια σβηνουμε. Οταν φουσκωσουν τα ψωμακια, τα αλειφουμε με το λαδι, και κανουμε τις   χαρακτηριστικες χαρακιες  σταυρωτες η διαγωνιες.  Βυθιζουμε αρκετα το μαχαιρι, χωρις να φτασουμε εντελως κατω.
Ψηνουμε στους 180 βαθμους για περιπου 25 λεπτα,  τα βγαζουμε απο τον φουρνο και τα αλειφουμε με ενα πινελο με το σιροπι.
Eδω   οι φωτογραφιες βημα βημα. Στα μισα του ψησιματος κανει επαλειψη με κροκο αυγου χτυπημενο με λιγο νερο, αλλα εγω το παρελειψα για να εχω ενα  παρασκευασμα βεγκαν.


Il pane con l’uvetta è uno dei miei snacks preferiti.   Mi piace il suo sapore semidolce, che riesce comunque a soddisfare il desiderio di questo gusto  sicché l’ho sempre mangiato; sia in Grecia che in Italia. In Grecia si preparava in filoni che poi venivano tagliati a fette e così si acquistavano dal fornaio.
Di panini in Grecia non ne ho mai visti, non allora sicuramente, ora forse lo si fa anche in questa forma ma lo ignoro, e tanto meno avevo visto  l’abbinamento di uvetta/rosmarino che è veramente azzeccato. Il pan di ramerino l'ho conosciuto da  una mia collega  di parecchi anni fa; lo preparava ogni tanto sua madre, e la collega lo portava in ufficio! Lo stesso con il castagnaccio, che ora che è il momento della farina di castagne nuova, va preparato obbligatoriamente!!!!
Toscano,  di Firenze e zone limitrofe, tradizionalmente si preparava prima di Pasqua e si vendeva il Giovedì Santo.
La ricetta l’ho presa da qui,  ma ho omesso l’uovo per un risultato vegan,  già che sto facendo una dieta detox questo periodo!!
Ingredienti:
Per l’impasto:
-          500 gr. di farina manitoba
-          25 gr. di lievito di birra fresco
-          2 dl acqua molto tiepida
-          8 cucchiai di olio evo + poco evo per spalmare
-          100 gr. di uva sultanina
-          2 cucchiai di rosmarino fresco tritato
-          2 cucchiai di zucchero
-          mezzo cucchiaino di sale
Per lo sciroppo:
-          3 cucchiai di zucchero
-          2 cucchiai di acqua
Procedimento:
Prepariamo l’impasto con il lievito sciolto nell’acqua e aggiungendo la farina. Lavoriamo finchè non diventi elastico e mettiamo a lievitare finchè non raddoppi di volume. A me c’è voluta circa un’ora.
Mentre l’impasto lievita, mettiamo a scaldare il rosmarino e le uvette nell’olio a fuoco molto basso. Non dobbiamo friggerli quindi attenzione alla temperatura. Personalmente ho appoggiato una griglia su uno scaldavivande, quelli con le candele e ho sistemato sulla griglia un bricco con l’olio. Quando si sarà scaldato ritiriamo dal fuoco e lasciamo raffreddare.
Prendiamo l’impasto,  uniamo l’olio con le uvette e il rosmarino, lo zucchero e il sale, lavoriamo bene per amalgamare tutti gli ingredienti e lo dividiamo in pezzi  da 80 gr. circa.  Formiamo dei panini rotondi che andremo a sistemare sulla leccarda rivestita di carta forno.
Lasciamo lievitare  i panini e nel frattempo prepariamo lo sciroppo facendo sciogliere del tutto lo zucchero nell’acqua e a fuoco bassissimo.
Quando i panini saranno lievitati, li spennelliamo con dell’olio e con una lama affilata incidiamo a croce o diagonalmente.
Inforniamo e cuociamo a 180 gradi per circa mezz’ora.
Togliamo dal forno e spennelliamo con lo sciroppo.
Nota: se desideriamo usiamo un tuorlo di uovo sbattuto con un poco di acqua  per la doratura. a metà cottura tiriamo fuori dal forno, spennelliamo i panini e rimettiamo nel forno.



20 commenti:

Chiara ha detto...

ha un bellissimo aspetto Irene, mi incuriosisce l'unione di rosmarino ed uvette ! Buon weekend, un abbraccio...

Gambetto ha detto...

Ma l'uovo dove è?...se mi sono rinc....io sorry abbi pietà di un vecchietto che adora il pane e quando ha visto questo ha pensato al suo pane dolce preferito...lo tsoureki ti dice nulla :P eheheheh

Irene ha detto...

@chiara
è un ottimo abbinamento chiara. lo stesso che si usa per il castagnaccio. rosmarino e uvette oltre i pinoli. buon week end anche a te.

@gambetto
l'uovo non c'è perchè non ce l'ho messo!!!! serve per la doratura. a metà cottura tiri fuori dal forno, spennelli un tuorlo sbattuto con un poco di acqua e riinforni.
ora lo scrivo sul post.
si, il tsoureki l'ho postato un anno e mezzo fa!!!! squisito.

Gambetto ha detto...

Lo puoi dire che sono uno scassamarroni eh! :P ehehehehe

Irene ha detto...

ma quando mai!!!! :)

Penelope ha detto...

Δεν έχω κάνει ποτέ την σκέψη να βάλω δεντρολίβανο σ΄ένα κάπως γλυκό ψωμάκι Ειρήνη μου. Σε αλμυρό, παρέα με τυράκι το έχω κάνει.
Με έβαλες "στα αίματα" για δοκιμή!
Συνήθως στο σταφιδόψωμο βάζω πορτοκάλι ξύσμα και χυμό ή κανέλα και γαρύφαλλο...θα δοκιμάσω και με αυτό το άρωμα λοιπόν!

annaferna ha detto...

ciao Irene
devo confessare che questo pane l'ho sentito nominare tantissimo e mai mangiato! Poi non so perchè ma quando lo sento nominare mi viene in mente il film il signore degli anelli!! ^____^ mi fa pensare al pane degli elfi! ahahahah
sicuramente sarà uno snack delizioso specie fatto da se in casa!!
ah bene anche tu a dieta? mannaggia che ci tocca fare !!! ^_^
bacioni cara e buon fine settimana!!

Edith Pilaff ha detto...

Sai che ho conosciuto questo pane in Inghilterra?
Lo vendono sotto casa mia,ahime' solo,la domenica,in una curiosa bancarella chiamata The Spence.Quasi quasi ora lo tento da sola,l'aspetto e' decisamente allettante.
Buon weekend!

Azzurra ha detto...

Io ne vado pazza! Qui in Puglia fanno le pucce con l'uva sultanina e le mandorle! molto simile

Irene ha detto...

@penelope
πηνελοπη μου, να τα δοκιμασεις και να μου πεις πως σου φανηκαν!!! :)

@annaferna
mi domando chi non è a dieta; per quanto riguarda me sono a dieta perennemente! mannaggia. e quando mangio cose tipo queste, mi tocca sudare in palestra! :)

@edith
ma come lo chiamano questo panino? guarda, che è veramente un niente farli se vuoi provare e non ti deluderanno.

@azzurra
le pucce non le conosco ma le cercherò.
grazie

irene

Edith Pilaff ha detto...

Benissimo,allora procedo,anche se con i lievitati non me la cavo bene...
Lo chiamano Pain de ramerino,secondo me pensano che sia francese!!
A presto

ΕΛΕΝΑ ha detto...

Με εντυπωσίασε το δεντρολίβανο στα ψωμάκια, πρέπει να τα κάνει πολύ ιδιαίτερα!
Φιλιά Ειρήνη μου, καλό Σαββατοκύριακο!!

Chrisi ha detto...

Πολύ εμφανίσιμο,σίγουρα και πού νόστιμο ,πολύ θάθελα ένα τέτιοιο τωρα το απόγευμα με το καφεδάκι μου,φιλάκια και καλό υπόλοιπο Σαββατοκύριακου.

Ornella ha detto...

Piace tantissimo anche a me il pane con l'uvetta anche se non l'ho mai assaggiato col rosmarino! Ottima ricetta cara Irene anche perché non c'è uovo e meno ne uso meglio è :-) Baci e buon sabbatokyriako

Irene ha detto...

@edith
ah, sti inglesi!!!! :)))

@elena
το δεντρολιβανο συνηθιζεται πολυ στην ιταλικη κουζινα. να σου πω οτι εγω ανακαλυψα την χρηση του εδω με πιστευεις? στην ελλαδα δεν το ειχα δει ποτε αλλα ισως και να μην το γνωριζα διοτι η μαμα μου δεν το χρησιμοποιουσε.

@neli
νελη μου ειναι τοσο ευκολα, που τα φιαχνεις με το τιποτε. και σιγουρα δεν θα σε απογοητευσουν.
καλο βραδυ

Irene ha detto...

@ornella
καλο σαββατοκυριακο.

matematicaecucina ha detto...

buonissimi! non li ho mai mangiati col rosmarino ma d'istinto mi piace l'abbinamento

elenikiokia ha detto...

Καλημέρα Ειρήνη, σε παρακολουθώ καιρό με τις νόστιμες συνταγές σου. Είμαι κι εγώ ελλήνίδα της διασποράς, ζω στη Φερράρα. Γράφομαι κιόλας στους θαυμαστές σου, αν θέλεις να με επισκεφτείς είμαι κι εδώ http://toukosmouoisyntages.blogspot.it/

painter ha detto...

Με ξελίγωσες... Λατρεύω τις σταφίδες και αυτά είναι ότι πρέπει για πρωινό. Φαίνονται νοστιμότατα!!!

Καλό βράδυ, καλό Σαββατοκύριακο

Μarion, ha detto...

Tην Φαλάτσι την ξέρω - δεν ήξερα αυτό το βιβλίο της - και η Τοσκάνη είναι λατρεμένη και όνειρο ζωής να την επισκεφθώ.
Τα σταφιδόψωμα αυτά είναι πεντανόστιμα και ιδιαίτερα με το δενδρολίβανο.
Ωραία συνταγη μας έβαλες Ειρήνη μου

Φιλιά πολλά

Posta un commento